Mozambique - Saint Lucia

Vandaag verruilen we Mozambique weer voor Zuid-Afrika. Bijna jammer want we vonden het echt een leuke onderbreking en afwisseling op onze reis! We worden weer bij de grens gedropt en met tien minuten staan we weer aan de andere kant, een stuk sneller dan Mozambique in. Weer een verkeerde stempel maar dat zijn we al gewend dus hop, gauw weer laten herstellen. Ons paspoort zit inmiddels behoorlijk vol met alle stempels. De auto pikken we op van de parkeerplaats en we gaan weer op pad.

Bij één van onze eerste overnachtingen kregen we van de eigenaar een kaartje met een waarschuwing over corrupte politie en wat je moet doen als je aangehouden wordt. Daar waren we vandaag dankbaar voor want de snelheidsduivel in mij had blijkbaar een bordje gemist en dus werden we aan de kant gezet. Zuid-Afrika kent nogal veel snelheidsborden en meestal gaat het in dezelfde volgorde, in drie stappen langzaam voor drempels en vervolgens weer in drie stappen omhoog voor de eerdere snelheid. Na bijna twee weken rijdt je daar bijna op en dat ging dus even mis. Ik reed 90 waar je 60 mocht (en werd nog ingehaald), OOPS! 

Mijn rijbewijs wordt bekeken, ik krijg te horen wat er mis ging en we moeten de auto uit. We krijgen te zien dat de boete 1200 rand is, een kleine 70 euro. Omdat we duidelijk uitgelegd hebben gekregen dat je nooit de politie langs de weg mag betalen aangezien dat bedrag dan vaak in de eigen zakken verdwijnt en hartstikke strafbaar is, vragen we waar we naartoe moeten om dit te regelen. Daar wordt de beste politieman al onrustig van. Hij vraagt of het klopt dat de boete voor ons laag is, dat ontkennen we natuurlijk want dat geld geven we liever elders uit. En dan biedt hij aan de boete te verlagen, hartstikke corrupt dus want hiermee wil hij ons verleiden te betalen aan hem wat dus strafbaar is en als het gezien wordt kun je zelf, samen met de agent, worden opgepakt. En dus geven we aan dat we weten dat je niet langs de weg mag betalen en vragen weer aan hem waar we naartoe moeten. De politie agent overlegd in eigen taal met zijn collega en we horen: let them go, they are tourists. En dus krijg ik mijn rijbewijs terug en mogen we zonder boete onze weg vervolgen. We bieden nog even excuses aan en bedanken nogmaals en springen gauw in de auto. De route vervolgen we natuurlijk door super alert op de snelheid te kijken. 

We checken in bij ons nieuwe guesthouse waar we horen wat er allemaal te doen is. In mijn hoofd had ik bedacht dat St. Lucia een wat grotere plaats is maar het is een klein dorpje met welgeteld één hoofdstraat en dertien kleine straten met huizen en veel guesthouses, het leeft van toerisme. In de avond mag je hier alleen met je auto op pad want de nijlpaarden lopen dwars door het dorp heen. Het strand ligt dichtbij en aan de andere kant vindt je de wetlands, heel veel water dus, waardoor dit ideaal leefgebied voor de nijlpaarden is. Het deed mij een beetje aan Florida denken, al het water en het groen, maar dan uiteraard zonder de nijlpaarden. 

We doen boodschappen, pinnen en eten bij een leuk lokaal restaurant voordat we op pad gaan voor een avond gamedrive. Altijd leuk in het donker aangezien je dan weer hele andere dieren ziet als overdag. In het pikkedonker rijden we door de nabij gelegen wetlands, het aantal kikkers is hier oorverdovend. Sommige klinken als de voor ons bekende kikkers, andere bijna als vogels met hele hoge piepjes. We zien, voor het eerst, nijlpaarden op land grazen. We zien slapende roofvogels, Bush-baby’s (aapjes met hele grote ogen), een honingdas, stekelvarken en tot tweemaal weet de gids een kleine kameleon te vinden. Op de vraag wie hem even op zijn hand wil hebben zeg ik geen nee maar de rest in de jeep kijkt me aan alsof ik gek ben geworden. Een kameleon blijft zoeken naar de hoogste tak dus wanneer je hem op je hand heb houdt je je vingers omhoog en balanceert hij in de lucht. Een komisch gezicht. We zien goed zijn huid veranderen van kleur, super bijzonder! Onderweg krijgen we tijdens een stop warme chocolademelk en gaat het licht even helemaal uit zodat we kunnen zien hoe donker het is. Nou pikkedonker maar na een paar minuten wennen je ogen en kun je toch aardig wat zien. Alhoewel alle geluiden om je heen van de wilde beesten het toch wat spannend maken tezamen met de verhalen van de gids over onverwachte ontmoetingen met luipaarden of neushoorns.