Sossusvlei

10 september 2019 - Sossusvlei, Namibië

Om 05.30 uur gaat de wekker en 06.00 zitten we aan het ontbijt in de nabij gelegen lodge. Maar niet voordat we eerst even genoten hebben van de sterrenhemel. De maan is nu onder dus er is niet anders te zien dan sterren, sterren en nog veel meer sterren!

Om 07.00 uur staan we klaar voor de ingang van de Sossusvlei. De poorten gaan hier pas open zodra de eerste zonnestraal over de bergtop schijnt dus even later staat er een lange rij voor de ingang. Om dit gebied binnen te mogen komen moet je eerst een permit kopen. Uiteindelijk rijden we als zeventiende auto het gebied in, worden we geregistreerd en verteld dat we de permit kunnen betalen voordat we er weer uitrijden. We besluiten gelijk naar het uiterste puntje te rijden, 60 kilometer verderop. Omdat je hier op asfalt rijdt, speciaal aangelegd voor de toeristen omdat we weg zo rampzalig was, racen we lekker vlot door. Om ons heen de grootste zandduinen van de wereld (Dune 7 de hoogste met 388 meter, daarna Big Daddy van 325 meter. En ja, er is ook een Big Mamma). Door de net opkomende zon zijn er de meest prachtige kleuren en schaduwen te zien en steken de fel oranje zandduinen mooi af tegen de blauwe lucht. Het is adembenemend mooi. 

32F736F4-FDBA-49DF-97EE-D648B70F77E8

We stoppen bij het laatste parkeerplaats vanwaar we Dead vlei en Sossusvlei kunnen bezoeken. Met onze 4x4 zouden we theoretisch zelf naar het eindpunt kunnen rijden, maar hiervoor moet je je banden laten leeglopen tot een bepaald aantal bar, je 4x4 stand gebruiken en heel goed weten weten wat je doet omdat het allemaal los zand weg is. Wij laten ons dus gewoon lekker de laatste vijf kilometer rijden. We hebben al snel geen spijt. Auto’s worden halverwege achtergelaten in het zand, zitten vast en moeten uit het zand gesleept worden. Vanaf het eindpunt lopen we in ongeveer een klein kwartier over zandduinen naar Dead Vlei toe, wat best nog pittig is in het losse zand. Eenmaal boven op een klein duin aangekomen kijken we uit op één van de hoogtepunten, en de meest gefotografeerde plek van Namibië. We kijken elkaar eens aan en zeggen..... Uhh is dit het?! 

6FFB9832-465D-4A80-8DE1-E1F265BAB51B

71911FE9-239B-45E3-8117-7B6AE6B60FED

D50E22F7-FB1B-409B-A7E5-23EEA086DA20

Eenmaal naar beneden gelopen, midden op de kale vlakte tussen de uit het zand opstekende dode kameeldoornbomen. snappen we het pas. De enorme bomen midden op de witte vlakte, omgeven door de enorme oranje zandduinen zijn fantastisch! Na een flink eind gelopen te hebben besluiten we de zandduin Big Daddy te beklimmen. Althans een groot gedeelte want in het zand omhoog lopen via de duinrand is zo zwaar dat je je hier enorm op verkijkt. Ondanks dat René enorme hoogtevrees heeft en het vanaf de rand echt een mega eind naar beneden is gaat het onwijs goed. We nemen dan ook de toeristische weg naar beneden, via de duinwand in het nog helemaal strakke zand. Al snel zak je tot aan je knieën in een zand en is terug omhoog geen optie meer. Enorm hoog en enorm gaaf!! 

AE4FAFA0-DCFD-49F2-BED8-4F2FD020D801

We gaan terug naar onze auto, spotten onze eerste jakhals, en rijden langzaam via dezelfde route weer terug. We stoppen bij de alom bekende Duin 45. Eerder vanochtend zagen we behoorlijk wat mensen deze duin beklimmen. Nu is het zo goed als uitgestorven en besluiten wij ons dan ook aan de klim te wagen. Nog een stuk zwaarder door het nog lossere zand komen we behoorlijk puffend zo goed als boven! Een fenomenaal uitzicht over de hele omgeving met de duinen en de vlakte er tussenin. We ploffen midden op de duinrand neer en genieten van het mooie uitzicht. Ook hier kunnen we ons niet bedwingen en nemen we weer de kortste maar gaafste weg naar beneden. Hier komen we bijna tot onze heupen in het zand! Iemand met een dwangneurose zou hier helemaal gek worden want onze grote passen zijn duidelijk zichtbaar langs de verder gladde helling. Morgen is het gelukkig weer weggewaaid. Bij de auto gooien we ongeveer een kilo zand uit onze schoenen! 

1C696B50-71A9-42BC-9FF7-FF2AF8146EEF

91F4C081-FDE2-40E5-9F42-62EC781416EA480B3F3A-233A-42F7-BE1D-A1FBC7F1A4FB

Halverwege de middag zijn we terug bij de toegangspoort. We stoppen nog bij de Sesriem Canyon. Een smalle en 30 meter diepe kloof die in het landschap verdwijnt. We gaan terug, betalen onze permit, en maken onze klaar voor onze braai vanavond bij ons eigen huis. We genieten van een heerlijk rustige avond na deze lange maar onvergetelijke dag!

53DE0C22-55B6-403C-B466-950C1FC36CE0

Foto’s

9 Reacties

  1. Ingrid Visser:
    10 september 2019
    Pfff wat klinkt dit allemaal gaaf zeg!! Wat een avontuur 😘
  2. Dorien:
    10 september 2019
    Wat een ervaringen en kleuren,mooie foto s weer! Fijn doorgaan met genieten!groetjes.
  3. Marieke en Teus:
    10 september 2019
    Inderdaad adembenemend mooi en gaaf! Maar goed dat jullie zo lang zijn als jullie al tot je heupen erin zakken. Geniet weer van jullie verhalen en foto's! Liefs
  4. Marja:
    10 september 2019
    Wat een fotogeniek landschap (ook geholpen door je nieuwe lens, Marjolein). Prachtige foto’s en verhalen!
  5. Corinne:
    10 september 2019
    Wat een prachtige beelden allemaal weer! Zowel in de verhalen als op de foto’s. Fijn om zo op afstand mee te kunnen reizen. Elke dag weer een bijzondere plek aandoen, gewoon vanuit hier. Jullie enthousiasme is heel aanstekelijk :) Ik krijg ook zin om die Big Daddy duin te beklimmen.

    Morgen weer nieuw avontuur, ik kijk er naar uit.

    Liefs!
  6. Patricia:
    10 september 2019
    Kon ik maar zo in die foto's springen naar jullie toe! Erg gaaf weer!
  7. Cees:
    10 september 2019
    Flinke inspanning vandaag maar dat levert prachtige plaatjes op 👍
  8. Erna:
    10 september 2019
    Ik zou willen dat ik een vlieg was en op jullie schouder kon meekijken en meebeleven. Schitterend hoor!
  9. Esther:
    11 september 2019
    Ik schrok even toen je schreef " Uhh is dit het?!" 😂