Clearwater - Sun Peaks

13 september 2016 - Sun Peaks, Canada

Goedemorgen! En wat voor eentje, strak blauwe lucht en 25 graden. Hoe bizar dat we drie dagen geleden nog stonden te klappertanden op de gletsjer. We hebben alle weertypen gehad deze reis. Van minus vijf graden op de gletsjer tot 34 graden in Harisson Hot Springs, regen, sneeuw, hagel, onweer en even zoveel zon! Maar voor nu zijn we terug bij het mooie weer, heerlijk! We zijn al vroeg uit de veren en na ons ontbijt vertrekken we allereerst naar het visitor center van Wells Gray Park voor wat informatie over wandelingen, het park en andere leuke dingen die we kunnen ondernemen. Even later staan we met een kaart van de omgeving met aantekeningen weer buiten.

We besluiten eerst naar het verste punt in het park te rijden, 70 kilometer verderop. Hier ligt Clearwater Lake en vanaf daar gaan we terugrijden met de nodige stoppen onderweg. De wegen in Canada zijn fantastisch dus onze 4 wheel drive auto heeft een eitje gehad deze reis, dat wil zeggen tot aan vandaag! Wanneer we naar het eerste uitzichtpunt rijden is er geen asfalt meer en wordt het off-road rijden, altijd leuk! Na het uitzichtpunt, waar we een goed overzicht van de prachtige omgeving krijgen en zelfs een Jack rabbit (konijnsoort) spotten, rijden we verder. Blijkt halverwege de route naar het verste punt het asfalt überhaupt op te houden en rijden we via een grote gatenkaas verder. De route duurt twee keer zo lang als verwacht maar de omgeving maakt een heleboel goed. Heel veel groen, snelstromende rivieren naast de weg en mooie vergezichten. Uiteindelijk komen we dan toch uit bij het eindpunt en daar ligt een prachtig meer waar we lekker even gaan zitten en genieten van de rust en het mooie uitzicht. Uiteindelijk gaan we verder op pad en stoppen bij Bailey's Chute. Hier versnelt de rivier en stort over een grote rots een stuk naar beneden en door de kracht van het water is het een grote kolkende massa. Hier start tevens de route van een twee uur durende wandeling die we gaan maken. De wandeling loopt helemaal langs de snelstromende rivier en een aantal keer is er een uitzichtpunt op een waterval of een stroomversnelling. Halverwege draait het pad het bos in en lopen we, gewapend met onze berenbellen uiteraard, via het pad helemaal terug en eindigen weer bij de rivier. Bij de start raakten we aan de praat met een Nederlands stel die we deze route aanraadden maar ze durfden deze niet aan omdat hier vanochtend een zwarte beer was gezien. Nou, wij hebben niets gezien! Top, die berenbellen! 

We rijden verder naar Ray Farm, hier zijn de overblijfselen van de woning van de familie Ray te vinden. Zij hebben op deze eenzame plek midden in het park, in de jaren '30 en '40 gewoond met hun kinderen. Ook deze wandeling neemt ongeveer anderhalf uur in beslag maar is totaal anders dan die van net. Door een open gebied met veel varens duikt de route ook hier het bos in en is het af en toe klauteren en bukken om over of onder omgevallen bomen door te komen. Uiteindelijk komen we uit bij een mooi meer midden in het bos. In tegenstelling tot de parken Banff en Jasper is het hier zoveel rustiger dat we ons hier bijna alleen wanen. Heel af en toe komen we eens mensen tegen. Voor de rest is het genieten van de rust en stilte om ons heen. Aan het einde van de middag rijden we naar Helmcken Falls, deze waterval is met 140 meter hoogte een stuk hoger dan de Niagara watervallen en behoorlijk indrukwekkend.  Door de kracht van het water is een compleet stuk rots er omheen helemaal uitgehold. Tegen de tijd dat we uitgekeken zijn zakt de zon in rap tempo, dus we rijden over de gatenkaas terug en eten bij een super restaurant langs de weg. Morgen gaan we nog een dag dit park verkennen! 

We staan op tijd op en gaan op pad naar het punt waar we gisteren waren gebleven. Allereerst gaan we naar de Moul Falls. Deze kun je alleen bereiken door een wandeling van 2,5 uur. We rijden naar de parkeerplaats en dan ineens zie ik, boven de betonnen vangrail, een grote bruin kop met ronde oortjes! Jihoe, op twee meter afstand zit een zwarte beer rustig te kijken wie er allemaal langskomen onder het genot van besjes die hij uit de struik naast zich haalt. We stoppen de auto even en blijven even kijken totdat meneer genoeg heeft van ons gestaar en zich uit de voeten maakt. Wanneer we bij Moul Falls aankomen gaan allereerst de bellen aan de tas! Na een leuke wandeling dwars door de bossen, over kleine paden met stenen, komen we aan bij een hoge waterval die met een hoop kabaal in de diepte stort. We lopen via het pad verder helemaal naar beneden en staan even later aan de voet van de waterval. Hier voel je je ineens heel klein! Na een behoorlijke klim, dat vergeet je altijd even wanneer je naar beneden gaat, staan we twee uur later weer bij de auto. Na nog twee mooie wandelingen naar nog mooiere watervallen is het de hoogste tijd door te rijden naar onze volgende stop, Sun Peaks. Wanneer we het park uitrijden spotten we op de valreep nog een mooi hertje met enorme oren! Aan het einde van de middag komen we aan in Sun Peaks, een wintersport dorpje. Het doet eigenlijk heel Oostenrijks aan met de huizen, restaurants met schnitzels op de kaart en de vele skiliften. Morgen staat wederom een bekende skiplaats, Whistler, op het programma! 

Foto’s