Jasper - Clearwater

Scrambled eggs, worstjes, spek, pannenkoeken, wafels, fruit en geroosterd brood. Nee, met een Canadees ontbijt hoef je echt geen honger te lijden. We eten hier dan ook eigenlijk maar twee keer per dag, ontbijt en avondeten. Tussendoor zijn we druk bezig, drinken we veel water en een Oreo koekje is dan voldoende! Dus na een lekker ontbijt gaan we op pad richting Mount Edith Cavell, waar we na een wandeling uitzicht hebben op de Angel Glacier. Het pad loopt behoorlijk steil omhoog en wij enthousiastelingen vergeten ook steeds dat bij wandelingen op hoogte (deze ruim 2000 meter) het toch even andere koek is om te klimmen dan dat je op zeeniveau bent. Halverwege gaat dan ook de snelle pas er wel uit maar weten we boven te komen met een spectaculair uitzicht op de gletsjer. Halverwege de berg houdt de ijslaag op en stroomt water verder de berg af richting een klein meertje met smeltwater. We horen duidelijk het gekraak van de dikke laag ijs zoals we eerder ook hoorden toen er een lawine de berg af kwam. Een heel herkenbaar krakend geluid.

We rijden dwars door Jasper National Park verder richting Maligne Lake, hier gaan we vanmiddag een boottocht maken. Maar allereerst een prachtige route dwars door de hoge Rocky Mountains. Er komt steeds meer sneeuw boven op de toppen te liggen doordat de temperaturen al best laag zijn. Boven op de berg is het vriespunt al bereikt dus sneeuwt het daar. Op de route komen we langs een heel groot afgebrand stuk bos. Een rare gewaarwording als je door dichtbegroeid landschap rijdt en ineens staan er alleen nog kale, zwart geblakerde, afgebrande bomen. Het blijkt dat deze brand pas vorig jaar heeft plaatsgevonden door blikseminslag. Vervolgens heeft het vuur een aantal dagen ondergronds gewoed voordat het een paar dagen later boven de grond verder ging. Omdat het toen al zover verspreid, maar onontdekt, was is een relatief groot gebied afgebrand. Normaal gesproken laten de Canadezen alle bosbranden gecontroleerd uitbranden omdat ze na verloop van jaren hebben geleerd dat bosbranden ook positieve effecten voor de natuur hebben! Tijdens onze hele reis zijn we dan ook regelmatig bewust afgebrande stukken bos tegengekomen. Deze brand kwam echter zo dichtbij het stadje Jasper, dat hier dagenlang met man en macht geblust is om het vuur te bestrijden.

We komen langs Medicine Lake. Het bijzondere van dit meer is dat deze zich vult met water dat vanuit de bergen en het nabij gelegen Maligne Lake het meer in stroomt, maar dat het net zo hard weer leegloopt door een ondergronds gangenstelsel wat het water weer afvoert. Iedere winter droogt dit meer bijna in zijn geheel op terwijl in de zomer het waterpeil juist een piek bereikt door het vele smeltwater. Wij zien dan ook aan de achterzijde van het meer dat het waterpeil alweer behoorlijk begint te zakken en kleine eilandjes ontstaan dan ook in het meer. We rijden verder naar Maligne Lake, het grootste meer van de staat Alberta (eigenlijk is Minnawanka Lake het grootst maar deze is door toedoen van de mens ontstaan door het aanleggen van een dam). Wanneer we er bijna zijn staan er ineens allemaal auto's met knipperlichten langs de kant van de weg. Wij weten inmiddels al wat er aan de hand is; er zijn dieren! We horen al gauw dat er drie Mooses (elanden) rondlopen. En ja hoor, een klein stukje in het bos doemen drie enorm grote beesten op, omringd door een tiental toeristen. Hartstikke gevaarlijk om zo dichtbij te komen, want als deze dieren op je af komen maak je er niet veel tegen. Wij blijven dan ook enigszins verder op afstand en proberen uit hun pad te blijven. Één van de mannetjes heeft een gigantisch gewei op zijn hoofd, een behoorlijk imposant gezicht. 

Eenmaal aangekomen bij Maligne Lake komt het met bakken uit de lucht en is het nat en grijs. Bizar blijft het hoe het weer kan veranderen als je aan de andere kant van een berg komt. We stappen op de boot en gaan over het meer richting Spirit Island. Eigenlijk is het geen eiland want gedurende gemiddeld 363 dagen per jaar is het eigenlijk een landtong. Slechts een paar dagen per jaar, en soms zelfs niet eens ieder jaar, is het waterpeil zo hoog dat het een eiland wordt. Zoals de naam al doet vermoeden gelooft men dat dit een heilig eiland is, jaarlijks vinden hier dan ook traditionele ceremonies plaats. Ze waren hier mee gestopt maar sinds de bosbrand van vorig jaar zijn ze er toch weer mee gestart. We worden bij het 'eiland' afgezet en kunnen hier via een kleine klim vanaf boven het meer bekijken. Door het regenachtige weer ziet het er een beetje mysterieus uit. Na anderhalf uur zijn we weer terug bij ons startpunt en gaan we terug naar het stadje waar we wat eten en souvenirswinkeltjes bekijken. 

Vanmiddag is het dan toch tijd om de Rocky Mountains achter ons te laten. Voordat we dat doen gaan we eerst langs Maligne Canyon. Hier heeft de rivier zich door de rotsen heen een weg naar beneden gebaand. Het lijkt eigenlijk een beetje op Antilope Canyon in Amerika maar dan zonder de rode kleur en dan met water! We lopen een behoorlijk stuk naar beneden en komen bij verschillende bruggen waarop je steeds een ander uitzicht hebt op het water en de diep, door erosie, uitgesleten rotsen. Bijzonder om te zien wat de kracht van water is, ook al heeft dit duizenden jaren geduurd! En ja, als je naar beneden loopt moet je toch ook ergens weer omhoog dus we klimmen weer terug richting de auto. Na nog een extra stop bij Maligne Lake en Medicine Lake rijden we door richting Clearwater. Zodra we Jasper National Park uitrijden verlaten we meteen de staat Alberta, rijden we terug British Columbia in en mag onze klok ook weer een uurtje terug. Vandaag winnen we een uurtje tijd! Via wederom een prachtige route verlaten we de Rocky Mountains met zijn besneeuwde bergtoppen en komen we in een gebied met lagere bergen, het heeft wat weg van de Alpen inclusief koeien en boerderijen! Aangekomen bij ons hotel staat er inmiddels 4500 kilometer op de teller en daar zal het niet bij blijven. De komende twee dagen gaan we Wells Gray National Park verkennen!