Windhoek

Eindelijk! Anderhalf jaar na de eerste voorbereidingen is het dan eindelijk zover: we zitten in Namibië. Onze allereerste reis naar het ‘echte’ Afrika en wat hebben we er een zin in.

We vliegen pas om 23.00 uur, een heerlijkheid achteraf. Geen kip op Schiphol, koffers in 1 minuut ingeleverd, razendsnel door de douane en als je er bent begint de dag gelijk. We maken een kleine tankstop in Luanda, Angola. Je komt letterlijk aanvliegen over de piepkleine huisjes hutjemutje op elkaar gebouwd. Toch wel een bizar gezicht. Driekwart van de medereizigers stapt in Angola uit en er gaat dus nog maar een klein clubje door. Omdat we voorin het toestel zitten zijn we snel buiten en nog sneller door de douane. Een kwartier later staan we met koffers en al bij Europcar te wachten op onze auto. Nouja, auto.... meer een kleine vrachtwagen. Een grote 4x4 Toyota Fortuner (km stand 28.165). We moeten hier links rijden en dat is even wennen, zo ook dat je vergeet dat het stuur aan de andere kant zit en dat je met de linker schakelaar toch echt de ruitenwissers aanzet in plaats van de richtingaanwijzer.

We rijden naar ons eerste hotel in Windhoek, we zijn nog geen 10 minuten onderweg als we de eerste zwijnen (Pumba’s), parelhoenen en bavianen langs de weg zien lopen! Te gekke start! We duiken de supermarkt in (lees: de WalMart van Afrika), kopen een koelbox voor in de auto, vele liters water, genoeg proviand en natuurlijk een pot Nutella voor op brood. We eten bij Joe’s Beerhouse. René gaat gelijk voor spies met diverse Afrikaanse vleessoorten. We duiken daarna op tijd ons bed in, morgen op pad naar de Kalahari woestijn.